کد مطلب:153962 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:112

گشودن جبهه دوم و آتش زدن خیمه گاه
عمرسعد كه مشاهده نمود حسین علیه السلام راه ورود و خروج خیمه گاه را مشخص


كرده و فقط از یك سو امكان حمله دارد و اصحاب ابی عبدالله از همین سو می جنگند قهرا زیادی جمعیت كوفه بی اثر است و ضایعات جنگ برای آنها بسیار، لذا اندیشید كه جبهه دومی تشكیل داده و با حمله به خیمه گاه و بریدن ستون خیمه ها و قطع طنابهای خیام دو كار انجام دهد اولا عده ای را به یك سو می كشاند و جنگیدن با باقیمانده جمعیت آسان است و ثانیا با خراب كردن خیمه حصار و سدی را كه اصحاب در پناه آن در امانند نابود خواهد شد از این رو دستور داد جمعیتی به خیام حرم هجوم آورند و طنابهای خیام كه به هم پیوسته و راه را بر آنان بسته بود بگشایند.

سپاهیان حضرت ابی عبدالله كمین كرده و افرادی را كه در مقام بریدن طنابها برآمدند می كشتند.

ابن سعد كه این كار را نیز بی نتیجه دید دستور داد خیمه ها را آتش بزنند تا حمله بر آنان امكان پذیر گردد.

اصحاب امام در مقام ممانعت برآمدند، حسین علیه السلام فرمود بگذارید آتش بزنند كه آتش مانع هجوم آنان خواهد شد و چنین هم شد زیرا وقتی كه خیمه هائی را كه به عنوان حصار ایجاد شده بود و كسی در آن ها سكونت نداشت بلكه با نی و هیزم هائی كه قبلا بهمین منظور مهیا شده بود آتش زدند سد دیگری به وجود آمد [1] .

نكته: حسین علیه السلام اینگونه تاكتیك های نظامی را در روز عاشورا زیاد بكار برده است.


[1] حياة الامام الحسين 216:3 - كامل 391:3 - بحار 21:45 - طبري 346:7.